Συγκατοίκηση

Γνωστό το θέμα, έχει τα υπέρ του, έχει τα κατά του. Όταν μένει κανείς σε άλλη πόλη για σπουδές, μπορεί είτε να νοικιάσει μόνος του είτε να συγκατοικήσει. Στο μισό τα έξοδο, μείον όμως και στην απόλυτη ελευθερία στο σπίτι. Εκτός κι αν γίνεται ή είστε φίλοι με το άτομο με το οποίο συγκατοικείτε

Εσείς τι λέτε; Καταρχάς, μένετε σε άλλη πόλη για σπουδές; Συγκατοικείτε; Θέλετε; Δεν σας αρέσει; Κλπ κλπ

Κάτσε καλέ να πάμε λύκειο και μετά βλέπουμε. Λοιπόν, μπορεί να μην είμαι ακόμα φοιτήτρια αλλά δεν μου φαίνεται καθόλου κακή η ιδέα της συγκατοίκησης. Μου αρέσει να έχω παρέα στο σπίτι αλλά καμιά φορά μου αρέσει να είμαι και μόνη μου, να κάνω ότι θέλω. Τα καλά στην συγκατοίκηση είναι μοιράζεσαι τα έξοδα και αυτό είναι μεγάλη ανακούφιση, έχεις κάποιον να συζητάς, να περνάς την ώρα σου και είναι μια καλή ευκαιρία να δεις πως είναι να έχεις δικό σου σπίτι αλλά να ζεις με άλλον. Σε προϊδεάζει για την περίπτωση που παντρευτείς/συζήσεις με κάποιον/α στο μέλλον. Μερικά απ'τα κατά, είναι ότι δεν μπορείς να έχεις την απόλυτη ελευθερία στο σπίτι ειδικά αν ο συγκάτοικος σου δεν είναι παλιός σου φίλος. Επίσης αν ο άλλος είναι παράξενος σου σπάει λίγο(έως και πολύ) τα νεύρα. Να καθαρίσει μέχρι και τον τελευταίο κόκο σκόνης, να φτιάξει ξεχωριστό φαγητό γιατί αυτό που έφτιαξες εσύ δεν του αρέσει ή είναι αλλεργικός. Επίσης είναι σπαστικό κι απ' την άλλη πλευρά. Εσύ σκοτώνεσαι να πας στην σχολή, να μαγειρέψεις, να καθαρίσεις, να προλάβεις τα πάντα κι αυτός να κάθεται σε έναν καναπέ και να μην κάνει τίποτα. Εκεί σου την δίνει πολύ στα νεύρα... Τέλος πάντων, όλα έχουν τα καλά και τα κακά τους, εγώ θα ήθελα να έχω συγκάτοικο!

Επίσης είναι σπαστικό κι απ' την άλλη πλευρά. Εσύ σκοτώνεσαι να πας στην σχολή, να μαγειρέψεις, να καθαρίσεις, να προλάβεις τα πάντα κι αυτός να κάθεται σε έναν καναπέ και να μην κάνει τίποτα. Εκεί σου την δίνει πολύ στα νεύρα...

Γιατί να συμβαίνει αυτό; Το βρίσκω λίγο απίθανο να συμφωνήσεις να μοιραστούν έτσι οι ρόλοι και εάν συμφωνήσεις μάλλον είσαι λούζερ.
Και ο άλλος σχολή δεν έχει;

Γράφω γιατί κάποια *γκουχΔεσπ* με έσυρε *γκουχ*.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως όταν με το καλό τελειώσω το σχολείο πάω σε κάποια άλλη πόλη να σπουδάσω. Σίγουρα είμαι ανοιχτή στο θέμα "συγκατοίκηση", γιατί, πέρα από τον οικονομικό παράγοντα που προφανώς και παίζει ρόλο, χρυσός κι ωραίος ο προσωπικός χώρος αλλά μερικά απογευματα η μοναξιά δεν παλεύεται.
Πολλές φορές έχουμε συζητήσει με την αδερφή μου το ενδεχόμενο να σπουδάσουμε στην ίδια πόλη και να μείνουμε μαζί, που θα ήταν απείρως βολικό, αλλά μετά σκέφτομαι "γιατί να το κάνω αυτό στον εαυτό μου;" .
Σίγουρα θα το προτιμούσα ο άνθρωπος με τον οποίο θα μοιράζομαι το σπίτι να μου είναι γνωστός, έστω και λίγο, σπανίως έχω όρεξη για δημόσιες σχέσεις και πόσο μαλλον σε τέτοιο επίπεδο. Αλλά ντάξει μωρέ, στην τελική τον μαθαίνεις τον άλλον.

Το ιδανικό για μένα θα ήταν να κουβαλήσω μια φίλη μου να μείνει μαζί μου. Αλλά αληθινή φίλη, δηλαδή την κολλητή μου, γιατί τις άλλες μετά από ένα διάστημα 3-4 ημερών μαζί αρχίζω και τις μισώ.
Ανακεφαλαιώνοντας, βρίσκω ανατριχιαστική και μόνο την ιδέα να ζω σε ένα άδειο σπίτι μόνη μου για παραπάνω από 48 ώρες. Οπότε ως εναλλακτικές έχουμε ή τη συγκατοίκηση ή το δωματιάκι μου.

Εντάξει, αυτά. Εξάλλου μάλλον εδώ θα τη βγάλω και ως φοιτήτρια οπότε μπάι μπάι σχέδια συγκατοίκησης.

Βασκά, το ξέρω πως ακόμα έχω χρόνια για να φτάσω στο σημείο της συγκατοίκησης, αλλά κάναμε μια συμφωνία με την γκχ, Μαρία γκχ.

Anyway, θα ήθελα να συγκατοικήσω. Δεν μ'αρέσει να περνάω τις περισσότερες ώρες μόνη μου σε ένα άδιο σπίτι, χωρίς παρέα. Δεν θεωρώ πως το να συγκατοικείς με κάποιον σου κόβει την ελευθερία, μιας και επιλέγεις *νομίζω. :unsure* με πιον θες να συγκατοικήσεις, οπότε, με τον καιρό θα καταλήξει σε πολύ καλός σου φίλος και θα τους λες το οτιδήποτε.

Επίσης είναι εύκολο και για τα οικονομικά θέματα, αλλά και μπορείτε να μοιράζετε τις αγγαρίες στην μέση (κάτι που θα ήταν πιο βολικό, μιας και εγώ είμαι τεμπέλα. )

Επίσης αν είστε και στην ίδια ηλικία, μπορείτε να βοηθιέστε και στα μαθήματα, ή αν έχετε μια διαφορά ο μεγαλύτερος μπορεί να βοηθάει τον μικρότερο.
Είμαι εντελώς υπερ της συγκατοίκησης, εαν είναι με άτομα τα οποία ξέρω και γνωρίζω καλά.

Υπάρχει περίπτωση να συγκατοικήσω με φίλη μου από την ίδια πόλη (επειδή πρέπει να αλλάξει σπίτι και δεν έχει χρήματα)και επειδή έχω ήδη δει τη μοναξιά του φοιτητικού σπιτιού σκέφτομαι πως ίσως σε κάποιες περιπτώσεις είναι καλύτερη η συγκατοίκηση. Ίσως γιατί ποτέ δεν ξέρεις πραγματικά τον άλλον, όσο παρέα και να κάνετε, μέχρι να μείνετε κάτω από το ίδιο κεραμίδι και γιατί χάνεις κάποιες από τις ελευθερίες της μοναξιάς (π.χ. φέρνεις όποιον θες χωρίς να ρωτάς). Άλλη φάση είναι η περίοδος της εξεταστικής που μπορεί να επηρεάσει και τις δύο πλευρές, είτε θετικά είτε αρνητικά.
Το καλό (έως πολύ καλό) είναι το χρηματικό κομμάτι της υπόθεσης. Για εμάς τα φτωχαδάκια τα λειτουργικά έξοδα μειώνονται στη μέση και τα χρήματα αυτά έχεις την ευχέρεια να τα χρησιμοποιήσεις για προσωπικές ανάγκες.

Αυτα που λεει περιπου και η Ιζαμπελ.( <3)
Ειναι καλο το να μοιραζεσαι τα εξοδα κτλ αλλα πραγματικα και εγω αμα μεινω με καποιον φιλο μου και τον βλεπω συνεχεια πραγματικα θα τον πεταξω απο το μπαλκονι im telling you
Ξερω και πολλους γνωστους και γνωστες που χαλασανε τις φιλιες τους οταν συγκατοικησανε...
Αλλα παλι αμα πας με κανα αγνωστο μπορει να σου βγει ψυχακιας η να ειναι τοσο παραξενος που να μην τον αντεχεις
θα το σκεφτω πιο διεξοδικα οταν ερθει η ωρα να αποφασισω!

Συγκατοικηση;;;

What?

Εχετε δει το "the roommate"?
Aπαπαπαπαπαπα

Σπόιλερ:

Πλακιζω

Βασικά, πάω τώρα φοιτήτρια και δε μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν αν συγκατοικούσα με κάποιον, σοβαρά. Θα έπρεπε να βρω αυτό το άτομο, να βρούμε παρέα σπίτι, που να αρέσει και στους 2 (πράγμα δύσκολο) και να το διακοσμήσουμε παρέα και επειδή είμαι θύμα τις περισσότερες φορές είμαι σίγουρη πως εγώ θα μαγείρευα και θα πλενα και θα ξεσκόνιζα και και και.
ΟΧΙ.
Καταρχάς, δεν το 'χω με τη συγκατοίκηση. Καθόλου όμως. Μου αρέσει να έχω το δικό μου χώρο και να τον έχω όπως αρέσει σε εμένα. Γενικά, ακόμη και η μαμά μου τη δίνει όποτε χώνεται και ασχολείται με τα πράγματά μου, δε θα άντεχα να γίνεται αυτό και ως φοιτήτρια.
Επιπλέον, ο αδερφός μου είχε συγκατοικίσει με κάποιον ως φοιτητής και μόνο μαχαίρια δε βγήκαν και γενικά η συγκατοίκηση δεν είναι ό,τι πιο εύκολο.
Σαφώς έχει και πλεονεκτήματα, τα μισά έξοδα και να έχεις και κάποιον δίπλα σου σε περίπτωση που πάθεις κάτι ρε παιδί μου, αλλά εγώ δε νομίζω να το κατάφερνα Οπότε καλή χρυσή η συγκατοίκηση, but not for me

Η συγκατοίκηση είναι πολύ οικονομική και ευχάριστη, ιδίως αν ξέρεις το άτομο με το οποίο συγκατοικείς ή τέλος πάντων, αν τα πηγαίνετε καλά. Εγώ καλώς εχόντων των πραγμάτων θα συγκατοικήσω με την κολλητή μου που θα τελειώσει ένα χρόνο μετά από εμένα. Αν δηλαδή διαβάζει όπως διαβάζει τώρα Και αν περάσω κ εγώ σε κάποια μεγάλη πόλη!

Αυτά!

Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συγκατοικήσω. Θα μου άρεσε να μένω στην ίδια πολυκατοικία με φίλους μου αλλά όχι στο ίδιο διαμέρισμα. Θέλω τον δικό μου χώρο, τα δικά μου πράγματα, την ηρεμία μου, ώρες ώρες είμαι παράξενη και νευρική οπότε αν έμενα ποτέ για μεγάλο διάστημα στο ίδιο σπίτι με κάποιον/α φίλο/η μου θα καταστρέφαμε τη φιλία μας. Το χειρότερο για εμένα θα ήταν να μένω σε εστία όπου θα μοιραζόμουν ένα δωμάτιο μεγέθους παπουτσοθήκης με μια άγνωστη και το μπάνιο θα ήταν κοινόχρηστο για όλον τον όροφο. Και είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτό όταν και αν πάω στη Δανία...

Μιας και βαριέμαι, είπα να περάσω και απο εδώ. Στο προηγουμενο εξάμηνο είχα πάει εράσμους στην ισπανία και συγκατοικούσα με δύο κοπέλες. Μετά απο αυτή την εμπειρία κατέληξα πως η συγκατοίκηση δεν είναι για μένα. Πιστεύω πως η συγκατοίκηση με φίλους είναι ρίσκο γιατί μπορεί να τσακωθείτε πολύ ασχημα και η συγκατοίκηση με αγνώστους είναι ακόμα χειρότερη γιατί μπορεί να μημ ταιριάζετε καθόλου σαν ατομα. Σίγουρα υπάρχει και η περίπτωση να είναι πολύ ωραία εμπειρία και να τα πηγαίνετε καλα αλλα προσωπικά δεν νομίζω πως θα το ξαναεπιχειρούσα.

Εγώ πάλι για 1 χρόνο συγκεκριμένα το πρώτο έτος στη σχολή (σπουδάζω σε άλλη πόλη) , ώσπου να φύγει για Αγγλία, συγκατοικούσα με τον αδερφό μου. Άσχημη εμπειρία!!
Θα μου πείτε γιατί τόσο χρόνια μαζί τους δεν έμενες, Ναι αλλά τότε ήμασταν μικρά. Γιατί γυρνούσα εγώ από τη σχολή κουρασμένη και ο κύριος που είχε τελειώσει καθόταν όλη μέρα και έπαιζε παιχνίδια.. Το άλλο να είμαι μέσα το δωμάτιο μ με τα ακουστικά στο τέρμα και να μην μπορώ να κοιμηθώ γιατί είχε έρθει η κοπέλα του...
Αππαπαπα μόνη μου και πάλι μόνη μου. Μπορείς να ξυπνάς ότι ώρα θες, μια μερά δεν έχεις κέφια μένεις μέσα δτο bat cave σου και δεν βλέπεις ψυχή. Δεν έχεις το άγχος αν θα πετύχεις καλό συγκάτοικο ή αν η φίλη σου δεν αλλάξει απότομα χαρακτήρα και στάση κτλ.

Α, μάλιστα.
Είναι τι θα σου κάτσει. Μπορεί να μην ξέρεις τον άλλο και να σου κάτσει μια χαρά, αλλά και να είναι φίλος σου και να μην μπορείτε να τα βρείτε σε αυτόν τον τομέα.
Εγώ μένω στην εστία και, στο πρώτο έτος, πρέπει να έχεις συγκάτοικο, μετά έχεις δυνατότητα επιλογής. Προσωπικά ήμουν ενθουσιασμένος στην ιδέα, γιατί ναι μεν προτιμώ μοναξιά, αλλά είναι μία εμερία, σωστά; ΟΧΙ! Ο τύπος που μου ήρθε δεν ήταν σε καμία περίπτωση άτομο με το οποίο μπορώ να επικοινωνήσω. Καθόλου κοινά ενδιαφέροντα Δεν μιλούσε καθόλου και δεν ήταν διατεθειμένος να γνωρίσει άτομα. Ήταν μονίμως στον υπολογιστή και συχνά πυκνά μίλαγε με οικογένεια και φίλους μέσω σκάιπ. Δεν ένιωθα άνετα μέσα στο ίδιο μου το δωμάτιο, που πρέπει να είναι ο προσωπικός μου χώρος.
Κάπου το Νοέμβριο έτυχε να κοιμηθώ στο δωμάτιο μιας κοπέλας από τη σχολή, που η συγκάτοικός της είχε έρθει, είχε πάρει το κλειδιά και ανέβηκε ξανά Αθήνα περιμένοντας μεταγραφή. Πήγαινα τόσο συχνά που εν τέλει μετέφερα τα πράγματά μου στο δωμάτιό της και μείναμε τελικά μαζί, ανεπίσημα. Τα πηγαίναμε αρκετά καλά, δεν είχαμε θέματα, κι αν είχαμε δεν ήταν σοβαρά. Τα βρισκαμε.
Κάποια στιγμή τον Απρίλιο που πήγα στο δωμάτιό μου, είδα ότι έλειπαν τα πράγματα του συγκατοίκου μου. Λίγο αργότερα μου έστειλε μήνυμα να του στέιλω την εγγύηση που θα του επέστρεφαν από την εστία κι εκείνος να μου δώσει τα κλειδιά. Κοινώς, είχε παρατήσει τη σχολή κι είχα φύγει.
Από τη μία κρίμα, από την άλλη ξέρω ότι έκανα προσπάθειες να βγούμε και να γνωριστούμε και όλα τα σχετικά, αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό που ήθελε.

ΛΟΙΠΟΝ απο το 2014 μενω μονιμα στο Συδνευ της Αυστραλιας (για οσους δεν το ξερουν και για να βγαζει νοημα το ποστ)

Απριλιο 2014 - Αυγουστο 2015
συγκατοικουσα με τον αδερφο μου.

Αυγουστο 2015 - Γεναρη 2018
συγκατοικουσα με τον αδερφο μου και την γυναικα του

Ναι μεν η κατασταση δεν ηταν παντα τελεια (και στις δυο περιοδους), ειδικα στην αρχη αλλα προς το τελος τα ειχαμε βρει αρκετα και ηταν ωραια. Καταλαβαινομασταν. Μοιραζομασταν την γλωσσα, αξιες, καποια ενδιαφεροντα και ειχαμε μαθει τις συνηθειες και τα "χουγια" του αλλου.

Φεβρουαριος 2018 - τωρα
συγκατοικω με μια "φιλη" μου. Την γνωρισα μεσα στο 15, γιναμε αρκετα φιλες απο τις αρχες του 16 και μετα.

Σπόιλερ:

Και εφοσον εφυγε ο αδερφος μου με την Νικη (συζυγο) απο την χωρα ο μονος τροπος να μπορω να πληρωνω ενοικιο σε μια απο τις ακριβοτερες πολεις του κοσμου ηταν να βρω συγκατοικο. Δεν ηθελα να φυγω απο το διαμερισμα λογω της τοποθεσιας (στασεις λεωφ ΔΙΠΛΑ και σουπερμαρκετ αρκετα μεγαλο απεναντι και εμπορικο καταστημα 10 λεπτα μακρια με λεωφ) και των επιπλων που ηδη εχω εδω μεσα. Πολλοι φοιτητες εδω μενουν σε "shared house accommodation". Δηλαδη ενα σπιτι μπορει να εχει 4, 5 ή ακομα και 7 ή 10 δωματια και να εχει σε καποια απο αυτα τα δωματια πανω απο ενα ατομο. Και προφανως δεν ηθελα μια τετοια κατασταση. Για να μεινω μονη μου και να μπορω να πληρωνω το ενοικιο θα επρεπε να μεινω σε ΠΟΛΥ μικρο δωματιο και τα επιπλα που εχω θα επρεπε ειτε να τα πουλησω ειτε να νοικιασω storage ξεχωριστα.

Ειναι Πακιστανη και μουσουλμανα. Και δεν τα λεω γιατι εχω καποιο θεμα με την χωρα ή την θρησκεια. Δεν ξερω αν η ιδεα της σχετικα με το τι ειναι καθαρο και τι οχι εχει να κανει με την ιδια, με την μητερα της/οικογενεια της ή με την χωρα της.

Τις πρωτες 5 βδομαδες δεν κατεβασε ποτε τα σκουπιδια. Δηλαδη τα κατεβασε. Τα 5 Σαββατα που μαγειρευε το εβδομαδιαιο φαγητο της. Ολες τις αλλες μερες τα κατεβαζα εγω. Δεν καθαρισε ουτε μια φορα το σπιτι (σκουπισμα/σφουγγαρισμα). Για την τουαλετα, ουτε λογος. Αφηστε που εχουν αυτο το ποτιστιρι πραγμα για να καθαριζονται αντι για χαρτι. Δεν ξερω. Δεν με ενοχλει αυτο τοσο πολυ οσο το οτι εχουμε πολυ διαφορετικη ιδεα του τι ειναι καθαρο και τι οχι, συγκεκριμενα τα πιατα. Δεν με ενδιαφερει και τοσο πολυ αν εχει τριχες στο πατωμα και σκονη στο τραπεζι της κουζινας αρκει οι παγκοι της κουζινας, ο νεροχυτης της κουζινας και τα πιατικα ολα να ειναι ΚΑΘΑΡΑ.

Αν θελετε θα ανεβασω φωτογραφιες μερικων απο των βρωμικων "wannabe καθαρων" πιατων που εχω βρει καθολη τη διαρκεια της διαμονης της. Βασικα μαλλον θα ανεβασω.

Και ενα αλλο πραγμα που με ενοχλησε ειναι οτι τις πρωτες 5 βδομαδες αυτα τα απλυτα και-καλα-καθαρα πιατα της, τα εβρισκα το πρωι και τα ξαναεπλενα εγω. Και ετυχε μερικες φορες να χρησιμοποιησω ενα μαχαιρι για να κοψω ψωμακι καποια πρωινα και να το αφησω στον νεροχυτη. Που το ψωμι περα απο το να αφησει καποιο ψιχουλο στο μαχαιρι στην ουσια το αφηνει καθαρο. Αλλα αυτη πηγε μετα απο εμενα, επλυνε πιατο, κουπα, ταπερ κλπ αλλα το μαχαιρι που αφησα εγω δεν το επλυνε, το αφησε εκει. Δηλαδη δεν ειναι γαϊδουρια αυτο;

Α και δεν ηξερε τι ειναι σφουγγαρισμα και πως γινεται το σφουγγαρισμα. Και ημουν σε φαση... "δεν ξερεις; Πως γινεται;" και ισχυριζεται οτι δεν το ειχε κανει ποτε (στα 22 και εχοντας μεινει για 6 μηνες περσι σε διαμερισμα με αλλους συγκατοικους) γιατι το εκανε η μαμα της. Και τι να της πω; Οτι και γω μεχρι σχετικα προσφατα δεν ειχα σφουγγαρισει; Αλλα εχω δει την μαμα μου, την γιαγια μου και τους επιστατες και τις νοικοκυρες σε ταινιες και σειρες να αφουγγαριζουν; Αρα ξερω οτι δεν παταμε στα σφουγγασμενα;


Εχω κι αλλα να πω. Ας απαντησει καποιος να κανουμε συζητηση να πω τον πονο μου (<-αχ καιρο ειχα να χρησιμοποιησω αυτο το εμοτικον)


Εντελει δεν ξερω αν ειμαι υπερ ή κατα. Το καλο ειναι οτι πληρωνει το ενοικιο μεχρι στιγμης και δεν κανει φασαρια και δεν φερνει αγνωστους στο σπιτι.

Milady D' Hiver έγραψε:συγκατοικω με μια "φιλη" μου

Προς τι τα εισαγωγικά? Αναθεωρείς τη φιλία σου?
Και τι εννοείς με το ποτιστίρι καθαρισμού? Πρώτη φορά το ακούω.

Θα μάθει σιγά σιγά. Κοντά δύο μήνες είστε μαζί. Ζήτα της να κάνει κάνα καθάρισμα, έστω ένα ξεσκόνισμα, εξήγησε της κατάσταση και όταν βλέπεις ότι δεν, μην καθαρίζεις και εσύ. Δεν θα της τα έχεις όλα έτοιμα.

Τι άλλα ωραία και καλά έχει η συγκατοίκηση? Λερώνει το μαχαίρι με μαρμελάδα και πηγαίνει και κόβει με το ίδιο μαχαίρι το ψωμί?

δεν με ενδιαφερει ρε τι κανει με τα δικα της φαγητα. με ενοχλει οταν χρησιμοποιει την κουζινα (κατσαρολες, παγκους, σπατουλες κλπ) και δεν τα αφηνει καθαρα. τα καθαριζει. αλλα δεν τα αφηνει καθαρα. το καθαρισμα της ειναι #φεικ και εγω ειμαι της αποψης οτι κατι ειτε ειναι καθαρο ειτε δεν ειναι. δεν υπαρχει ενδιαμεσο.

δεν ξερω... το περιμενα διαφορετικα. για παραδειγμα δεν τρωμε ποτε μαζι. αυτη καθε σαββατο βραδυ μαγειρευει για την επομενη βδομαδα και φτιαχνει ενα ταπερ για την καθε μερα. το οποιο ταπερ το τρωει πριν φυγει για μαθημα. τις περισσοτερες μερες πρεπει να φυγει απο το σπιτι κατα τις 10 οποτε το τρωει γυρω στις 9. και ειναι τυπου ρυζι με λαχανικα και κρεας. και εχει γενικως τετοιες περιεργες συνηθειες που δεν ξερω αν ποτε θα μου φανουν φυσιολογικες.

σχετικα με την τουαλετα, δες το Νο9 για παραδειγμα
http://www.myreligionislam.com/detail.asp?Aid=6096

εχει ενα τετοιο ποτιστηρι σε σκουρο πρασινο αυτη

εβγαλα πιο εντονο "προγραμμα". μια βδομαδα αυτη, μια βδομαδα εγω. η καθε μια οταν ειναι η βδομαδα της κατεβαζει τα σκουπιδια καθε μερα, σκουπιζει ανα δυο μερες και κανει ηλεκτρικη/σφουγγαρισμα μια μερα του ΠΣΚ. μεχρι στιγμης το εχει κανει οταν ηταν η σειρα της. αλλα αυτη ειναι μολις η 2η βδομαδα που καθαριζει αυτη. θα συνεχισει ετσι; 2 μηνες απο τωρα, θα καθαριζει, θα κατεβαζει τα σκουπιδια ή θα πρεπει να της τα λεω;

Πω πω Μαρινα,ακουγεται πολύ σπαστικό όλο αυτό με το καθάρισμα...
Δεν μπορώ καθόλου,να είναι τα πιάτα με υπολείμματα.

Και πως γίνεται να μην ξέρει πως γίνεται το σφουγγάρισμα?
Βασικά πόσα χρόνια μένει εκείνη Αυστραλία?
Καλά έκανες και έβγαλες πρόγραμμα,αλλά δεν ξέρω...Ελπίζω να το τηρήσει.
Πω θα βαριόμουν εντωμεταξύ εγώ να μαγειρέψω από το Σάββατο για όλη την εβδομάδα.

ηρθαμε την ιδια χρονια, το 2014. απλα γνωριστηκαμε το 15.

εμενε ομως σε περιοχες και κοινοτητες (νομιζω) που οι περισσοτεροι κατοικοι ειναι απο εκεινες τις χωρες περιπου.

Σπόιλερ:

να φανταστεις περσι που για μερικους μηνες εμεινε κοντα στο πανεπιστημιο σοκαριστηκε οταν συνειδητοποιησε οτι πρεπει να κανει σημα στο λεωφορειο για να σταματησει. (στην χωρα της λεει τα λεωφορεια δεν ειναι ασφαλη οποτε ειτε την πηγαινε καπου ο πατερας της, ειτε νοικιαζαν ειδικο αυτοκινητο για την μεταφορα. και στις αλλες περιοχες εδω στην αυστραλια, που ζουσε μου ειπε οτι οι οδηγοι σταματουσαν γιατι ολα τα λεωφορεια που περνουσαν απο εκεινη την σταση, εκαναν το ιδιο δρομολογιο... πηγαιναν στο σταθμο τρενου)

Και δεν ξερω αν το ανεφερα σε αυτο το τοπικ. Δεν ηξερε τι ειναι kinder. Νομιζε οτι ειναι κατι που εμεις οι "χριστιανοι" τρωμε για πασχα. Οχι απλα δεν εχει φαει στην ζωη της κιντερ αλλα δεν ηξερε οτι υπαρχουν.

Πω πω...
Κοιτά γενικά δεν θεωρώ πως φταίει, είναι που μεγάλωσε αλλού με άλλες συνήθειες νομίζω.

Απλά προσπάθησε όσο μπορείς να έχεις υπομονή μαζί της γιατί ακούγεται λίγο δύσκολο όλο αυτό.

το κιντερ για το πάσχα?

το ξερω... προσπαθω.

νομιζω θα ημουν πιο ηρεμη και δεκτικη αν με ειχε ενημερωσει απο πριν για ολα αυτα. δεν ξερω να καθαριζω, η ιδεα μου για καθαρο πιατο ειναι να μην εχει φαι πανω, δεν ξερω οτι τα σκουπιδια πρεπει να πετιουνται συχνα απο το σπιτι κλπ κλπ.

Ναι ισχύει έχεις κ εσύ τα δίκια σου.

Mαρινααα, ποοοοσο σε καταλαβαινω, ποσο σε καταλαβαινω!

Ειναι που ειναι δυσκολη η συγκατοικηση -ακομα και με φιλους ιδιας χωρας και ιδιας γλωσσας- φαντασου να μενεις με ατομο διαφορετικης κουλτουρας και πολλες φορές με συννενόηση μπουζουκι λογω γλωσσας! Τα εχω ζησει και τα δυο και ταυτιζομαι καπως.

Καταρχας η συγκατοικηση μπορει να χαλάσει φιλιες! Το καλοκαιρι εμενα με μια πολυ καλη μου φιλη - που μπορεις να πεις και οτι ψιλοσυγκατοικουσαμε στην εστια γιατι οκ, ολη μερα σχεδον τη βγαζαμε η μια στο δωματιο της αλλης, μοιραζομασταν πραγματα/ταπερ/κουπες/αποριπαντυκα και απλωναμε πλυντηρια μαζι ή δανειζομασταν ειδη αναγκης οποτε μας τελειωναν και ηταν Κυριακη (πρωί και σχόλη ) αλλα οχι! Δεν εχει καμια σχεση. Η συγκατοικιση που περιλαμβανει καθαρισμα σπιτιου, μικρο-παραξενιες σε καθαριοτητα ή συνηθειες κτλ μπορει.να χαλασει .φιλιες.-
Εμεις μονο που δεν μαλλιοτραβηχτηκαμε.

Βεβαια το γλιτωσαμε γιατι χρειαστηκε να συγκατοικησουμε πολυ λιγο. Και παλι ομως δε νομιζω οτι θα το ξανακανα  Aκομα και αν τωρα τα θυμομαστε και συμφωνουμε οτι ειμασταν και οι δυο για μπουφλες Ο λογος ειναι γιατι εχουμε κανει συζητηση και διαφωνουμε στο κατα πόσο χρειάζεται το Αγιο Προγραμμα Καθαριοτητας, που θα αναφερω πιο κατω.


Και η αλλη μου συγκατοικηση ηταν στο ερασμους, με 4 ατομα απο αλλες χώρες που δεν ηξερα μεχρι να συγκατοικησω (ο ενας αν θυμαμαι καλα ήταν απο Πακισταν επισης ή Λιβανο - θα σε γελασω) και πραγματικα, τετοια προβληματα με θεματα καθαριοτητας δεν ειχαμε.

Γιατι??


Γιατι ειχαμε βγαλει αυτο το Αγιο, το Α Γ Ι Ο προγραμμα καθαριότητας!

(Ισως και επειδη δε γνωριζομασταν και τόσο καλα ειχαμε μια στοιχειώδη ευγένια, ακομα και όταν διαφωνουσαμε για κατι :P)

Aλλά εγώ αυτό που έχω καταλήξει είναι ότι οταν συγκατοικείς,  οι "κανονες" του σπιτιου και το ποιος θα καθαριζει ποτε/τι κτλ ειναι καλο (βασικα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ) να μπαινουν απο την αρχη. Οχι, "ελα μωρε θα τα βρουμε" και "απλα να υπάρχει κατανόηση και ολα θα γινουν" και αλλα τετοια φιλικα. Προ-γρα-μμα! Τελος!

Ενταξει, ισως σε καποιες περιπτωσεις να δουλευει και αυτο. Εμενα δε δουλεψε.  

Παντως πιστευω καθε συγκατοικηση ειναι αφορμη για κριση  Σε σχεσεις, φιλιες, με αγνώστους, καποια στιγμη κατι θα γινει. Γι αυτο νομιζω σωζει καταστασεις η οργανωση απο πριν και ολα αυτα.:P

(Αχ, εχω να σουρω πολλα ακόμα. Μη θυμηθω εκεινη τη φορα που ο συγκατοικος μου'πιε τις μπυρες μου και μου φαγε τα μακαρονια ΜΟΥ  )


p.s Καλε, αυτο με τα ταπερ για ολη τη βδομαδα το'χω δει μονο κατι youtubers να το κανουνε ο.0

Ρε συ και γω το ψιλοκανω. Παιρνω 2κιλο κιμα και φτιαχνω πολλα μπιφτεκια για να εχω ολη τη βδομαδα. καποια τα τρωω με λαχανικα και καποια σε ψωμακι. Δεν με ενοχλει που το κανει. Απλα με ενοχλει που δεν τα καθαριζει καλα μετα οταν τελειωνει. Και τα περισσοτερα τα κανει στην εστια (σπανια βαζει κατι για αυτο το meal prep στον φουρνο) οποτε μετα ειναι και η εστια σκατα και πρεπει να την καθαρισω και αυτη.

Αλλα ναι, ευχαριστω που με καταλαβαινεις. Γιατι ειπα "φιλη" σε εισαγωγικα πιο πανω και η ιωαννα (νομιζω) με εκανε να νιωσω καπως ασχημα.

Καταρχην να πω οτι περιμενα να εχουμε περισσοτερη επαφη στο πανεπιστημιο. Ελεγε οτι δεν εχει πολλους φιλους και οτι θελει να γνωρισει τους δικους μου και να διαβαζει μαζι μας. Δεν εχει ερθει ποτε παρα το οτι ξερει το προγραμμα μου και στελνω πολυ συχνα σναπ με το που ειμαι και τι κανω οσο ειμαι στο πανεπιστημιο. Απλα βγαινει απο το σπιτι για να παει σε μαθηματα που δεν μπορει να χασει και σε καποια ραντεβου που εχει κανονισμενα (αν πχ εχει να παει σε οδοντιατρο ή κατι τετοιο)

Την παρασκευη ειχα κατι εκλογες (ανεβασα βιντεακι φβ, δεν ξερω αν το ειδατε ) και ηρθε και αυτη αλλα εφυγε αμεσως μετα τις ψηφοφοριες και την αφιξη των τζαπα πιτσων και αφου ειχε μιλησει μονο με 2-3 ατομα εκτος απο εμενα. εγω εν τω μεταξυ την προσκαλεσα για το μετα τις εκλογες. Γιατι θα παιζαμε παιχνιδια και θα γνωριζομασταν καλυτερα ο ενας με τον αλλο και ολα τα σχετικα. Αλλα δεν ηθελε. Περιμενα να ειμαστε φιλες και οχι απλα συγκατοικοι.

ΑΑα και οπως καθε βδομαδα, χθες σαββατο απογευμα μαγειρευε παλι και ενω ηξερε οτι σημερα το πρωι θα ερθει επισκεψη ο θειος της μαμας μου μού εστειλε μηνυμα στις 5 τα ξημερωματα να μην ξανακαθαρισω τα πιατικα της, να περιμενω να ξυπνησει αυτη να τα κανει. Και απλα τα εκανα εγω γιατι δεν μπορουσα να εχω ανθρωπο στο σπιτι και η κουζινα να εχει ενα σωρο απο "καθαρα"(=βρωμικα) πιατα Ηξερε οτι θα εχω επισκεψεις και περιμενε 5 η ωρα, πριν κοιμηθει, να μου το πει.

Δεν ξερω, δεν ξερω. Η δικη μου πλευρα σε ολα τα ραφια ειναι οργανωμενη και τακτοποιημενη και η δικη της ειναι καααπως τακτοποιημενη αλλα με μερικα πραγματα πεταμενα μεσα και οχι οργανωμενη. Και φοβαμαι οτι οσο βλεπω τετοια πραγματα τοσο πιο πολυ πιστευω οτι ισως μεχρι να τελειωσει το συμβολαιο ή μεχρι να αλλαξουν οι δρομοι μας οτι δεν θα ειμαστε ιδιαιτερα φιλες πλεον. δεν ξερω...

έτσι όπως την περιγράφεις μου φαίνεται οτι ειναι γενικα λιγο ντροπαλη και δεν κανει ευκολα παρέες;

Πάντως αυτό με τους συγκάτοικους που δεν βλέπεις ποτέ και δεν κάνετε παρέα είναι αρκετά συνηθισμένο. 

Τώρα για το θέμα της οργάνωσης στα δικα της ράφια δε μπορείς να κανεις κάτι. Ο καθενας το αντιλαμβάνεται αλλιώς. Αλλά τα απο κοινου- π.χ αυτο για το πλυσιμο των πιάτων, μπορείς να της κάνεις μια συζήτηση αν είναι τόσο έντονο το πρόβλημα.

Τι προγραμμα εχετε τώρα; 
εμεις ειχαμε χωρίσει τις δουλειες του σπιτιου ετσι ωστε καθε βδομάδα καποιος να καθαρίζει π.χ το μπάνιο, καποιος την κουζινα-διαδρομο και καποιος το σαλονι. Τα γραφαμε σε ενα χαρτι και το κολλουσαμε στην κουζινα. Και καθε βδομάδα είχε ο καθενας κατι διαφοτερικό. Τα πιάτα απλά έπλενε ο καθενας τα δικά του. Ενταξει, ειχε τυχει να μαζευτούν πολλά 2-3 φορές αλλά απλά το ανεφερε η κοπέλα που ήταν σειρα της να καθαρισει την κουζίνα και δεν είχε γινει μεγάλο θέμα ποτέ.

επειδη ειμαστε μονο δυο και οχι 4-5, το εχω φτιαξει πλεον εναλλαξ ανα βδομαδα.

στην αρχη το ειχα μια βδομαδα θα καθαριζω εγω το μπανιο, μια εσυ. μια μερα της εβδομαδας θα πεταω εγω σκουπιδια, την αλλη εσυ. και νομιζω ηταν καπως μπερδεμενο και γι αυτο δεν ακολουθηθηκε. τωρα... οταν ειναι η εβδομαδα της καθεμιας, εχει να κατεβασει σκουπιδια καθε μερα, εχει να σκουπισει με σουιφερ το πατωμα 2-3 φορες την βδομαδα και να σφουγγαρισει προς το τελος της εβδομαδας ωστε να το αφησει καθαρο για την αλλη.

ηθελα να δω αν θα λειτουργησει και κατα ποσο πριν προσθεσω και αλλα πραγματα.

ρε σεις. θα ερχοταν εκτιμητης σημερα. μας ειπαν οτι θα ερθει απο τις 9.30 μεχρι τις 12.30. και αυτη εβαλε ξυπνητηρι 9.15
εν τω μεταξυ ο εκτιμητης ηρθε νωρις και μας χτυπησε την πορτα 9.05. και ντραπηκα πολυ που κοιμοταν αυτη 9 η ωρα! δεν ξερω, θα μας πουν τεμπελες απο το μεσιτικο. δεν ειναι σαβ/κο να κοιμηθεις μεχρι αργα. ειναι καθημερινη και ηξερες οτι θα ερθουν ανθρωποι στο σπιτι.